Δώδεκα Λεπτά

(N.E.R.D.- Everybody Nose)

Σάββατο βράδυ. Μεσάνυχτα. Καινούριο σπίτι. Νοικιασμένα dvd. Φουτόν. Ανάβω τσιγάρο.

Όχι ότι ποτέ έβγαινα τα Σάββατα, ακόμα και όταν πολύ μικρή και πολύ «έξαλλη», όπως και ποτέ δεν ξεροστάλιαζα για τους πολύ ωραίους γκόμενους γενικότερα την νόρμα απαιτούσα να την ξεπεράσω. Όχι ότι γίνεται πάντα , αλλά λέμε τώρα .Ισα – ίσα για να ξεγελάμε τους εαυτούς μας.

Απόψε όμως θα ήθελα να είμαι έξω, να περπατάω στα στενά πεζοδρόμια με τα τακούνια, να μου πει η Πόλυ καμιά κουφή ιστορία, να ακούσω κανά καλό dj, από αυτούς που σου εκπληρώνουν τα όνειρα και να παίζουν όλα τα τραγούδια που θες να χορέψεις, να τραγουδάω δυνατά όλα τα λόγια, να ιδρώσω και λιγάκι.

Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά, μεσάνυχτα και δώδεκα , μπαλκόνι -βαθιές ανάσες.

Όχι για απόψε, δεν ξέρω για πότε, μάλλον σύντομα. Αεράκι στις κουρτίνες . Φουτόν. Νοικιασμένο dvd. Δεν είμαι ακόμα τριάντα , μου μένουν λίγοι μήνες ακόμα. Έχω όλο τον καιρό μπροστά μου.